บทเพลงที่หวานที่สุดในกาสิก รังสิมันต์จะฉายแสง เพื่อหัวใจทรรศิกา เสมอ

“หัวใจ” อยู่ ณ ที่ใด ก็ตาม
วันหนึ่งร่างกายย่อมจะ “เดิน” มารวมกับหัวใจจนได้

 

“เธอ…มิใช่สายน้ำ แต่เธอเย็นฉ่ำชื่นหวาน
เธอ…มิใช่ลำธาร แต่เธอไหลผ่านเนื้อหัวใจ
ความรัก…เสลาสลัก สวยใส
งามใดเล่า งามใด เทียบได้งดงาม…ความรัก
จรดลึกในความทรงจำ  ลึกล้ำย้ำรอยสลัก
นิรันดร์นั้นนานนัก… แต่รักนี้…นานกว่านั้น”
…………………………………………………………….

1,613 total views, no views today

Continue Reading